Μονο σε μια ταινια θα μπορουσε να αποτυπωθει η προηγουμενη ιστορια.
Παλι νομιζω οτι δεν εδειξα αυτο που ηθελα.
Οχι αντιφατικο, αλλα παραπλανητικο.
Το ηξερα απο πριν οτι δεν ειναι αυτο ακριβως που εννοουσα.
Δυο ιστοριες μεσα σε μια μερα.
Ενας ανθρωπος με δυο προσωπα.
Απογοητευμενος και κουρασμενος το ενα.
Επιτυχημενος και δημοφιλης το αλλο.
Ισορροπει αναμεσα,
και καθε ισορροπια ειναι εξ' ορισμου επικινδυνη, ασταθης.
Δυο γεγονοτα μεσα σε μια μερα, το καθενα στο διαφορετικο προσωπο.

Απλως οι διαλογοι ειναι ανακατεμενοι
προφανως γιατι ετσι ειναι μεσα στο μυαλο του,
-α-ν-α-δ-ε-υ-τ-η-ρ-α-ς-
προφανως γιατι η ισορροπια εχει δυο σταθερα σημεια.

Οι ιστοριες που γραφω συχνα ειναι δικες μου
ή ανθρωπων που παρατηρω οταν μπορω να το κανω,
δηλαδη οταν η αισθηση αυτη λειτουργει.

Η φωτογραφια ειναι απο ενα μερος που αγαπαω πολυ
και συνηθιζω να ψωνιζω τροφιμα τα καλοκαιρια.
"Ολης της γης οι κολασμενοι..." ειναι ο στιχος που μου φερνει στο μυαλο.