This is the story of a person who didn’t know himself.
He didn’t even know what he was saying and if it was true.
Even if it was, people could easily change his mind
and shortly he was doubting the truth of his words
and his own essence…
The story I'm going to tell, is not my story. It is the story of someone, who is telling a story which is very similar to his own. The dream I will remember, won't be mine. It's the dream of someone who remembers a dream, that is very similar to his own. I think of stories I like to make stories. To tell them. I know this must sound like the dream of little Iasonas. What will he be when he grows up. When I wake up, it'll happen again. It'll start all over...
Θηριο που ποτε δεν παλεψε για τη λεια του.
Αρπακτικο που περιμενε παντα τα αποφαγια των αλλων.
Τα νυχια του μεταλλαγμενα, με πολλες μικρες γωνιες
σαν ενα μικρο πολυγωνο.
Αυτα χαιδευε οταν παρατηρουσε τους ομοιους του
και αισθανοταν αμηχανα.
Καποιες στιγμες ηθελε να μην τους βλεπει κανεις,
οχι να γινονται αορατοι,
αλλα να μην υπαρχει κανεις για να τους βλεπει.
η χαραυγή θα σε ξεκάνει
Εχουν περασει χρονια απο τοτε που φοβοταν το σκοταδι
ακομη δε συμμορφωθηκε με την ιδεα του υπνου
‘κοιμαται, δεν ζει’ πιστευει
καθε νυχτα ασυμμετρη, διαστρεβλωτικη
με χιλιαδες καρε να περναν απο μπροστα του
σαν την πρωτη αποπειρα ανθρωπου να δημιουργησει κινουμενη εικονα
με τη σειρα λανθασμενη.