Περνουσε πολυ χρονο απο τη ζωη του κοιταζοντας λευκη σαρκα
χωρις λογο..
Μην τον σιχαθειτε γι' αυτο..
Η υγρασια εκανε το δερμα του να κολλαει στην πλαστικη καρεκλα..
Καθε βραδυ αισθανοταν περισσοτερο αηδιασμενος με τον εαυτο του..
"κι ο λογος της μες στο μυαλο του να γυριζει..."
Η ποιηση του ηταν ασυνδετοι αριθμοι, εικονες και λεξεις..
Ξυπναει μια μερα και ολα εχουν αλλαξει
Οχι τα μεγαλα πραγματα, αλλα τα απλα
Η πορτα του διαμερισματος του δεν ειναι πια στη θεση του
Οι συγγενεις του δεν τον αναγνωριζουν
Βλεπει τη συντροφο του πισω απο τα καγκελα ενος ιδρυματος
Τι ειδους φαρσα ειναι αυτη;