Are you coming with us?

We are sailing to nowhere

At 0:50 by laflaneuse

V. Mayakovsky

- Τα ποτηρια ειναι καμωμενα για να σπαζουν.

Το ιδιο και οι ανθρωποι.

Mayakovsky by Antonina

Three times

Born premature
Showed up too early...

High price to pay

Fractured bones, a hole in the heart

Epilepsy,
almost blind in my right eye

Name your price!
I want to sell my soul...

No past, no future,
just a hungry present.

1966

1911

2005

La Jetée

This is the story of a man marked by an image from his childhood.

Nothing distinguishes memories from ordinary moments.
Only later do they become memorable
by the scars they leave.

He often wondered
if he'd really seen the image
or just invented that tender moment
to counter the moments of maddness
to follow.

Now he only waited to be executed,
with a memory of a twice-lived moment in time
somewhere inside him.

He ran toward her.
And when he recognized the man who'd trailed him from the camp,
he realized there was no escape out of time,
and that that moment he'd been granted to see as a child,
and that had obsessed him forever after...
was the moment of his own death.

Robotique by laflaneuse

Tale 52

The story I'm going to tell, is not my story.
It's a story whose end, leads to its middle
or in some point of its beginning.

Penelope, sometimes I'm not me.
I mean I'm not the one
I would like me to be.
It's like sometimes
things make you...
things lead you to be something...
while you wish
you were something else.
Yourself.
I want to stop that eventually.
I want to be me.
Even for a little moment.

Pour les jours sombres by Laflaneuse

Dialogue

Ειναι ενα καινουριο τετραδιο.
Θελω να γαμιομαστε σαν ζωα για τον υπολοιπο χρονο.
Μα αυτο καναμε και πριν
απλως δεν το ειχαμε ορισει.
Η απουσια του, αυτο δεν ειναι ορισμος;
Μην ξεχνας, ειμαι μεσα σε ονειρο
οταν σε πληγωνω.
Ακομη κι αν δεν εισαι εκει,
παλι το νιωθεις, ετσι δεν ειναι;
Ισορροπια πανω σε αορατη κλωστη.
Αμφιβαλλω, σε χανω...
Ποια ειναι η αλλη επιλογη;

Nude by skeros

Carmen

She lied, sir. She has always lied.

I don't think she ever spoke a word of truth.
But when she spoke, I believed her.
I couldn't help it.

At rehearsal

Thirst

Νιωθει και παλι σαν παιδι, θελει να ανακαλυψει τον κοσμο.

Καποιες φορες ζηταει απο οποιονδηποτε να παιξει το ρολο του γονιου.

Να του μαθει πως ειναι ο κοσμος, να απαντησει σε ολες τις ερωτησεις του

περιμενει τις απαντησεις χωρις ανασα.

Σαν ενα μικρο παιδι, που πιστευει οτι κι αν του πεις.

Αναπνεω

Ειναι εκεινη η απιστευτη στιγμη που στεκεσαι εκει κι απο πανω σου μικρα αγγελακια χορευουν και πλεκουν το πεπλο τους μονο για σενα... λες και υπαρχεις μονο εσυ στη γη.

Ειναι εκεινη η στιγμη που τα αστερια κανουν παρεες στον ουρανο και μιλουν για σας... μονο για σας... Και μας βλεπουν και μας παρακολουθουν... και κρυφογελουν μαζι μας... γιατι σκεφτομαστε... Με την λογικη... κι αυτα γελουν μαζι μας γιατι ξερουν το πλανο που εχουν καταστρωσει για τον καθενα μας, για μας... και γελουν γιατι ξερουν οτι στο τελος το πλανο τους θα μπει σε πρωτη λειτουργια.

Τοτε ειναι που τα αγγελακια αγγιζουν την ακρη των τακουνιων σου και σε κατευθυνουν σε εκεινον... οτι κι αν λεει το μυαλο σου... Το μυαλο σου αδειαζει, σε εκθειαζει, αισθανεσαι μονο το καλοκαιρινο αερακι να γλυφει το μαγουλο σου... και πας και περπατας σαν υπνωτισμενη. Ηρεμη ομως και μεθυστικη.

Οι αισθησεις σου εχουν ανεβει. Κοιτας τον κοσμο και δεν τον βλεπεις. Μυριζεις αρωματα που οι γυρω σου δεν μυριζουν. Οι λαμψεις απο τα φωτα σου αρεσουν οπως δε σου αρεσαν πριν... και προχωρας.

Και να τα αγγελακια και παλι. Και τα αστερακια εξακολουθουν και γελουν μαζι σου...
Συνομωτουν... και τοτε ειναι που πιανουν το δαντελενιο σου εκρου πουκαμισο και του τιναζουν τη χρυσοσκονη πανω του και τα ματια σου γυαλιζουν τοσο ωστε να γινονται ακαταμαχητα, τα μαλλια σου σαγηνευτικα και το χαμογελο σου ακαταμαχητο... κι εκεινη ακριβως την ωρα που σε βλεπει μονο εκεινος και υπαρχεις μονο εσυ για εκεινον, τ’ αστερακια ριχνουν τη μαγικη τους σκαλα και του ψιθυριζουν στο αυτι

‘Ερωτευσου την... ειναι ο ερωτας μπροστα σου. Κοιτα την. Ειναι δικη σου’

Σ' αγαπω

Αναπνεω

Συνεχεια στα 'αγγελικα' ποστ

απο την Χρυσα

Angels

They believe more in the world than in us.
They've created an image of everything.
They expect images to allay their fears, fulfill their dreams,
provide their pleasures, satisfy their longings.

Remember how simple it once was?
We would appear to them and put words into their hearts.
We could say "Fear not, I've come to proclaim".

Gadjo dilo

A ray of sunshine

The first advantage is at the end of the story.

It doesn’t finish, it falls in a hole.

And the story starts again halfway.

The other advantage, and the biggest,

is that you can change course along the way.

If you let me. If you give me time.

Faraway

Οταν ενας αγγελος κατεβηκε στη γη, ειδε αυτο:

Each one creates his own world within his own vision and hearing.

He remains a prisoner in it.

And from his cell, he sees the cells of others.

They, humans, are confined by what’s visible, Raphaela.

Only what they can see matters. It’s all they believe in.

Wings

To every thing there is a season
a time to every purpose under heaven.
There is a time to be born
a time to die
a time to kill
a time to heal
a time to weep
a time to laugh
a time to seek
a time to keep silent
a time to speak
a time to love
a time to hate
a time for conflict.

At the Arctic Circle

This is where the Arctic Circle runs.
There the sun won´t go down in the summer.
That´s the midnight sun.

I wish I were born without a tongue,
that way I would have an excuse.

I'll wait here as long as it takes. I wait on the greatest luck in my life.
I have known a lot of different kinds of luck.
Luck runs through my life like a continuous thread.
It's good that life passes in circles. But mine consists of one circle,
and not even a complete one.

The most important is missing.