Υγρη νυχτα
οταν πεφτει για υπνο
υποψια βροχης
αμιλητα προσωπα ξεχυνονται απο τα κτιρια
υποπτο σκοταδι, αφυσικο
δε μπορει να φανταστει τη γιορτη οταν κοιμαται.
Οι γυναικες που βλεπει στα ονειρα του
σειρηνες μαγνητικες, κυνηγημενες
με ανεμους ακολουθια του ουρλιαζουν
σε ακατανοητη γλωσσα.
Ο ηχος δε μεταδιδεται
τον ακολουθουν παντα στο δρομο
δεν κρυβονται
ειναι ερωτευμενες μαζι του
με κινηση κυματος, τηγμενες φιγουρες.
Χιλιαδες βελονες του τρυπανε το κεφαλι
οχι σαν φωνες.
Ποιο ειναι το τελος;
Κλεινει τα ματια απο τον πονο;
Ουρλιαζει κι ας ξερει πως δε μπορει να ακουστει;
Για να τις διωξει.
The story I'm going to tell, is not my story. It is the story of someone, who is telling a story which is very similar to his own. The dream I will remember, won't be mine. It's the dream of someone who remembers a dream, that is very similar to his own. I think of stories I like to make stories. To tell them. I know this must sound like the dream of little Iasonas. What will he be when he grows up. When I wake up, it'll happen again. It'll start all over...
Tuesday, September 25, 2007
Καληνυχτα
In the mud of their joy
Wednesday, September 19, 2007
Hidden
Sunday, September 16, 2007
Δωματιο
Sunday, September 09, 2007
The bittersweet symphony
Thursday, September 06, 2007
Μασκες
Το ηξερε οτι αυτο το προσωπο που φορανε δεν ειναι δικο τους.
Οτι εχουν ολοι τα ιδια.
Πανω κατω εκατο διαφορετικα καλουπια.
Για αυτο την μπερδευε.
Νομιζουν πως δεν τους καταλαβαινει.
Γι’ αυτο φοραει μαυρα γυαλια, να μην βλεπουν τα ματια του.
Τοσο απλο ειναι.
Για να μπορει να τους επεξεργαζετε οση ωρα χρειαζεται.