This high

I'm making up this scene.
-Can you keep me up all night?

He placed her legs on his shoulders

lift her up, with her back against the wall.

can't quit you by Kedralynn

Finally we are no one

- Μπορει ενα προσωπο που εχεις ερωτευτει να διαγραφει απο τη μνημη σου;

- Σιγουρα. Αυτο που δε μπορει να διαγραφει ειναι μια στιγμη, ενα γεγονος. Ισως ο νους σου παραμορφωσει τμηματα, ακομη και τα προσωπα, αλλα το γεγονος υπαρχει θαμμενο μεσα σε καποιους νευρωνες του εγκεφαλου σου. Θα ειναι η μνημη αυτη που θα σε κυνηγαει, οχι το προσωπο.

- Και για το μελλον; Δημιουργω, οπως ξερεις, τις αναμνησεις πριν καν πραγματοποιηθουν τα γεγονοτα. Κι οταν αυτα συμβαινουν, ειμαι απλα ενας εξωτερικος παρατηρητης, δεν μετεχω στην ιδια μου τη ζωη.

- Το προβλημα ειναι οτι δε μπορεις να συνθεσεις τα διαφορα κομματια, να τα βαλεις στη σωστη σειρα και οταν το βαγονι περασει απο μπροστα σου, απλα να πηδηξεις πανω του.


- Μα κρυβομαι. Δε θελω να αποκαλυψω την πολλαπλοτητα μου.

Matter of Facts by De Bally

Now there's that fear again

Compatibility issue.
Like a heart transplantation.
The recipient must be compatible with the donor.
In this case, however, the tranplant is mutual.

Frozen

Taken reprise by Skylinkd

Ο ηθοποιος.

Εχει απορροφηθει μεσα στο ρολο που υποδυεται.

Δυσκολευεται να αναγνωρισει πλεον τον εαυτο του.

Μετα απο τοσους μηνες προσπαθειας

ειναι πλεον "αυτος".

Η μεταμορφωση εχει σχεδον ολοκληρωθει.

Ο παλιος του εαυτος εμφανιζεται ολο και πιο σπανια.

Ο ανθρωπος.

Καποιες φορες συμβαινει και το αντιθετο.

Μεσα μου μπαινει ενας χαρακτηρας ξενος,

φανταστικος, μιας καποιας ιστοριας αγνωστης

και περιμενει ενα σινιαλο, την καταλληλη στιγμη,

για να ξεκινησει.

Κι αν δεν το βρει

μενει εκει, περιμενοντας,

ανημπορος να αντιδρασει.

Rephrasing

This House by allergic2thoughts

Αυτο που μου λειπει ειναι

μια ατσαλινη καρδια

το οξυγονο απ’ τα πνευμονια

η υγρασια απο τη σαρκα

για να σε ποτιζω.

Η αγκαλια μου ειναι συνηθως κλειστη

και η ζηλια μου γεματη φθονο.

Επιστρεφω παντα στη δικη μου ερημια

κλειστη, χωρις ηχους και φωνες.

Δεν εχω τη δυναμη να πω

αληθινες κουβεντες

Μονο μεσα απο το κρασι αναδυονται

στιχοι ασσυμετροι, αταιριαστοι,

χωρις νοημα και αιμα.

Γι' αυτο μενω εδω γυμνος

μεσα στην λασπη, το σκοταδι

και δεν αρχιζω απ' την αρχη

την μπερδεμενη μου ιστορια.

Αγνός

Αν είχα μια ατσαλένια καρδιά
ένα στήθος γεμάτο με οξυγόνο
αν είχα μια παιδική ανεμελιά
στη ζωή μου ούτε έναν πόνο.

Αν είχα μια ανοιχτή αγκαλιά
μια ζήλια δίχως φθόνο
αν είχα μια δικιά μου ερημιά
να μην ακούει σε νόμο.

Αν είχα δύναμη να πω
αληθινά τραγούδια
αν είχα στίχους να τους πιω
και λέξεις σαν των παιδιών τα χνούδια.

Τότε θα 'ρχόμουνα γυμνός
αγνός, καθάριος, φως μου
και θα ξανάρχιζα απ' αρχής
τον τόσο λάθος βίο μου
τότε σαν σπόρος μες στη γη
θα φύτρωνα στο χιόνι
το αγκάθι ανθός θα γίνονταν
για να μη σε πληγώνει.

* του Θανου Ανεστοπουλου