In the morning,
the sleeper has found rest on the bottom of the river.
The force of the stream has opened the door
and is leading you on.
Above your body, people are still alive.
Follow the river as days go by.
Head for the ocean that mirrors the sky.
You want to wake up
to free yourself of the image of Europa.
But it is not possible.
The story I'm going to tell, is not my story. It is the story of someone, who is telling a story which is very similar to his own. The dream I will remember, won't be mine. It's the dream of someone who remembers a dream, that is very similar to his own. I think of stories I like to make stories. To tell them. I know this must sound like the dream of little Iasonas. What will he be when he grows up. When I wake up, it'll happen again. It'll start all over...
Thursday, December 03, 2009
Wednesday, December 02, 2009
Ξεσσαλονικη
Ειναι μια πολη στο ονειρο μου.
Εχω ζησει αρκετα χρονια εκει.
Επιστρεφω αλλα τιποτα δεν ειναι πια το ιδιο.
Τα κτιρια ψηλοι, μαρμαρινοι ογκοι.
Στη μεγαλη λεωφορο εχουν βαλει εξι λωριδες,
δεν επιτρεπουν ομως σε κανεναν να τις χρησιμοποιει.
Οι ανθρωποι απλα κοιτουν μεσα στο δρομο απο τα καγκελα
ψαχνοντας ισως για καποιους ή κατι που εχασαν.
Πολυ σπανια περναει ενα τρενο σε μια απο τις λωριδες
κανεις ομως δεν προλαβαινει να το δει.
Το αντιλαμβανομαι μονο απο τον ηχο και τον αερα
που αφηνει αφου χαθει στο σκοταδι.
Subscribe to:
Posts (Atom)