Γλυστραω μπροστα
μεσα απο το κεφαλι μου το ιδιο,
σκεφτομαι μεχρι τη μεση
επιστρεφω παλι πισω,
βλεπω τον εαυτο μου να τραγουδαει
τον υμνο που γραψαμε μαζι.
Ειχαμε ενα ονειρο,
ειχαμε τα παντα
οδηγησαμε μεχρι το τελος του κοσμου
ψαχνωντας
σκαρφαλωσαμε ουρανοξυστες
που αργοτερα καταστραφηκαν.
Η ηρεμια εφυγε
η ισορροπια χαθηκε.
Πεφτω
γλυστραω μπροστα
αναμεσα απο το κεφαλι μου.
Παντα επιστρεφω στο ιδιο μερος
απολυτη σιωπη
καμια απαντηση,
(αλλα)
το καλυτερο πραγμα που ο Θεος δημιουργησε
ειναι η επομενη μερα.
No comments:
Post a Comment