Αληθινο οραμα

Swinging

Ηχος απο γυαλια να σπαζουν.

Πληρης των ημερων.

Απουσια.

Ελλειψη.

Swimming by Mario Veldhuizenn

Kinamand

Love can be heavenly
or like being in Hell.

But one thing is for sure.
Love must be professed.
If it isn't...
...it's neither here nor there.

Summer

Life is all right...

... but there's nowhere to go

Troubled waters

I've been underwater for a long time
and all I want is some space to breathe.

Συντομο βιογραφικο

Μ' επιανε συνηθως στο τελος της εβδομαδας
να σκεφτομαι παλιες πειρατικες ιστοριες.
Πανε χρονια που αδειασα τους θησαυρους
απο το ακομψο και ρημαγμενο καραβι,
πουλησα τα παντα για πενηντα λιρες,
κι αραξα σε μια τυχαια στερια,
αναζητωντας τη σοφια.

Κι ο κοσμος μου χανεται διαρκως
μεσα σ' εναν ανεμοστροβιλο.

Sometimes

Sometimes I have the feeling that...
Sometimes I have no feelings at all...

Sometimes I feel like a fragile and thin beam...

Touche

Talk to her

I see this picture in my dreams since I was five.
Sometimes captured in a long wooden shelter.
Sometimes lying on a pile of decaying leaves.
She doesn't move.
She only speaks.

How would a boy envision a scene
that would be produced years later.

Πηγη

There's a form of life on this planet.
Recently formed.

Θα μπορουσε να ηταν κι αυτος που ταξιδευε
στο φεγγαρι.
Ποση μοναξια ν' αντεξει εκει,
μονος του;
Μια στιγμη αδυναμιας του.
Μια στιγμη ακομη που τρωει
αλυπητα το θυμα της.
Της τον θυμιζε σε ολα
κι αυτο της εφτανε.

Amnesia

Σηκωθηκε απ' το παγωμενο κρεβατι,
περπατησε πανω στο χιονι με γυμνα ποδια
και την αφησε εκει.

Συνεχισε για χρονια
μεχρι να φτασει στην ερημο.

Αφησε τον εαυτο του
ν' αποξηραθει τελειως απο νερο,
με την ελπιδα ν' αδειασει κι απο μνημες
και κανεις δε ρωτησε ξανα
γι' αυτον.

Vision

- Βλεπεις πως ειναι απο την αλλη πλευρα;

- Δεν καταλαβαινω καμια διαφορα.
Δεν καταλαβαινω αν προκειται καν για ζωη.

-Ειναι απλως ενας χωρος αδειος
απο ηχους,
απο υλη,
απο φως.

-Κι εσυ;

-Κι εγω. Δεν υπαρχω.

-Κι εγω;

-Κι εσυ. Δεν υπαρχεις.

Ostracism

Ειχα μια πολυ περιεργη μερα αποψε.
Οταν οι εφιαλτες γινονται η μονη σου πραγματικοτητα,
σε ποιο συμπαν θα ζησεις;
Της ημερας ή της ατελειωτης νυχτας;

Καθισμενος σε μια ακρογιαλια στο νοτιοτερο σημειο
του τοτε γνωστου κοσμου,
δεν εβλεπα μπροστα μου μια καινουρια ηπειρο,
αλλα ηξερα πως κατι υπηρχε.

Ηταν καποτε που δεν επαιρνα τη ζωη μου στα σοβαρα
και της εβγαζα διαρκως τη γλωσσα.
Ημουν σιγουρος πως ολα θα πανε καλα
και συνηθιζα να την ειρωνευομαι
ακομη και τις πιο κρισιμες στιγμες.

Πλεον, για να επιστρεψω στον τοπο του εγκληματος,
ελπιζω μονο σε μια επιλεκτικη αμνησια.
Να χασω δηλαδη καθε μνημη
του εγκληματος, του τοπου
και του θυματος.

Η επιστημη μου λεει πως στα ονειρα
δε μπορει κανεις να δημιουργησει καινουρια προσωπα.
Ειναι καποιος που τον ηξερα λοιπον.
Θυμαμαι καποτε να λεω πως τα ονειρα
κι η φαντασια
ειναι πιο σκληρα απ' την πραγματικοτητα,
μπορουν να με πληγωσουν περισσοτερο
και σημερα ειδα κατι που εχει ηδη γινει.

Αλλο ενα δειγμα αδυναμιας και δειλιας.
Ξερεις οτι δε χρειαζεται να ταξιδεψω
για να βρισκομαι εκει.

-------------------------------
Γαυδος - Ιανουαριος 2012

Άντρας που δεν εκάτεχε

Έσβησ' αέρας το κερί που κράτουνα στην χέρα
κι είναι για μένα η ζωή, σκοτάδι νύχτα μέρα.

Άντρας που δεν εκάτεχε τα μάτια του πως κλαίνε
αγάπησε και τρέξανε σαν τού μωρού, που λένε.