Έσβησ' αέρας το κερί που κράτουνα στην χέρα
κι είναι για μένα η ζωή, σκοτάδι νύχτα μέρα.
Άντρας που δεν εκάτεχε τα μάτια του πως κλαίνε
αγάπησε και τρέξανε σαν τού μωρού, που λένε.
κι είναι για μένα η ζωή, σκοτάδι νύχτα μέρα.
Άντρας που δεν εκάτεχε τα μάτια του πως κλαίνε
αγάπησε και τρέξανε σαν τού μωρού, που λένε.