Professional

Δουλευω μεσα στα σκατα.
Πραγματικα σκατα ομως.
Οχι σαν αυτα τα αδερφιστικα που θα μου πειτε κι εσεις.
Εχω χρησιμοποιησει πολλες φορες το οπλο μου.

Καποιες φορες αναλαμβανω ευκολες δουλειες.
Οπως γι' αυτον.
Καθε φορα που τον βραβευουν πηγαινω εγω.

Την πρωτη φορα πηγα μετα απο τη δουλεια.
Την κανονικη.
Με τα ρουχα της δουλειας.
Ξεχωριζα σαν τη μυγα μες στο γαλα.
Ολοι ντυμενοι με το ηλιθιο χαμογελο του καλου,
συνεπαρμενοι απο το πληθος των σημαντικων ανθρωπων
που τους περιβαλλει.
Με τη μυρωδια του ιδρωτα πανω μου, αξυριστος
ημουν διαφορετικο πλασμα.
Καποιοι μου μιλησαν μετα το τελος
καθως πηγαινα να φυγω γρηγορα.
Πλεον εχω μαθει να τους αποφευγω.
Με μπερδευαν με αυτον.

Πριν απο την πρωτη φορα δεν ηξερα πως θα νιωσω.
Οχι περηφανα πανω στο βημα,
μπροστα σε τοσο κοσμο,
αμηχανα ισως.
Δεν ηταν ετσι.
Ηταν αδιαφορα.
Παγερα αδιαφορα.