Κι υστερα

Κι υστερα, καποια στιγμη καποιος εκλεισε τον γενικο διακοπτη.
κι απο τοτε μονο παρατηρω.
Πακτωμενος σε μια καρεκλα σαν τον Hawking.
Δε νιωθω τιποτα.
Ακουω και βλεπω, ομως δε μπορω να κουνηθω.

Σαν τον Johnny:
I don't know whether I'm alive and dreaming or dead and remembering.

Αυτος ειχε ομως κατι στο μυαλο του.
Εναν στοχο οσο ειρωνικο κι αν ακουγεται αυτο.
Να υπηρετησει την πατριδα, να γυρισει, να παντρευτει την κοπελα του και να κανει παιδια.
Εγω τα εχω ολα μπροστα μου, τα βλεπω και δε μπορω να κανω τιποτα.
Σαπιζω.