Εφτασε στην κορυφη για κερασια, ενθουσιασμενος οπως και σημερα
ντρεποταν μπροστα σε ξενους, το ιδιο και σημερα.
Περιμενε το πρωτο χιονι κι ακομη ετσι περιμενει.
Οταν το παιδι ηταν παιδι περπατουσε με τα χερια ανοιχτα.
Ηθελε το ρυακι να 'ναι ποταμι, το ποταμι χειμαρρος
και η λιμνουλα θαλασσα
"Ψαχνοντας τον δικο μου Αγγελο"
No comments:
Post a Comment