Χάθηκα έτσι; Τόσους μήνες συνομωσία σιωπής.
Ξαπλωμένος, συγκεντρώνω την προσοχή μου σ’ ένα αντικείμενο, εστιάζω, το απορροφώ ολόκληρο, το ερωτεύομαι, με ναρκώνει, γίνομαι αυτό. Αγγίζω τα όρια της τρέλας, κρατάω στα χέρια μου τη λύτρωση, όμως δεν τη θέλω, δεν είναι αυτός ο σκοπός μου.
Αρκεί να της μιλήσω και θα ησυχάσω ή να της γράψω όλα αυτά και θα σωθώ. Η μανία να θεοποιήσω αυτό ένα γυναικείο κορμί, να του υποταχθώ, να το προσκυνήσω και να το λατρέψω. Η ερωτική πράξη, η θυσία μου στην τελειότητα των γραμμών του.
Πρέπει να μάθει δε θα το κάνω όμως.
No comments:
Post a Comment