Δεν ειναι ομορφη αλλα γινεται, απροβλεπτα, στα ξαφνικα.
Μονο οι ηλιθιοι εχουν δικαιωμα στο απολυτο, στην ευτυχια.
Φυσαω ενα πουπουλο κι αυτο τρεχει.Ετσι του δινω ζωη.
Μολις φτασει εκει, θα μου δειξει.
Θα τρυπαω με το κεφαλι μου ολη τη γη και θα βγω στην αλλη ακρη σε μια πηγη.
Εξαγνισμενο τοτε, θ’ ανοιξει στη μεση απο τον πονο και θα δεις το μυαλο μου ανοιχτο.
Θα μαθεις οτι θελεις.
Αφου σε απαλλαξω κι εσενα απ’ τον πονο.
Θα συνεχισουμε μαζι.
No comments:
Post a Comment