Περπατησε, στο υγρο ακομη πεζοδρομιο χωρις προορισμο.
Ηταν σε μια πολη ξενη, δεν ειχε καποιο γνωστο για να μεινει εκτος απο εκεινη.
Απο εκεινη που μολις πριν λιγα λεπτα εκαναν ερωτα ακουγοντας τις σταγονες να πεφτουν πανω στις λαμαρινες.
Ειχε απολυτη ησυχια και το μονο που ακουγαν ηταν το νερο να πεφτει.
Δεν ανασαιναν απο φοβο μηπως τους ξεφυγει καποια σταγονα.
Ο χειροτερος εχθρος σου ειναι αυτος που δεν ξερεις.
Ουτε ποιος ειναι, ουτε απο που ερχεται.
- Κι αυτος ο πουστης απο που ξεφυτρωσε; Αν τον ειχα μπροστα μου θα του εσπαζα τα μουτρα. Πρεπει να τον βρω. Δεν ειναι αληθεια οτι δεν ειναι στην πολη. Δεν μπορει να ειναι αληθεια. Πρεπει να ψαξω. Θα τον βρω και θα του σπασω τα μουτρα...
No comments:
Post a Comment