HK

When I press my ear

against the stone pillow

the sound of blood flowing

is absent, absent.

Αισθησεις που εξαφανιζονται

 Αισθησεις που εξαφανιζονται.

Το κρεβατι σου, οι ραθυμες Κυριακες, η εφημεριδα,

η θερμοτητα σου οταν κοιμασαι, το στηθος σου,

η αναγκη να γραφουμε,

η εικονα σου μεσα απο τον καθρεφτη

ή αυτη στο γυμνο πινακα.

Δεν γιορτασαμε καθε στιγμη

σαν ζαλισμενοι απο ιλιγγο

ευχαριστωντας εναν θεο που πιστεψαμε 

εκεινη μοναχα τη στιγμη.

Δεν καταλαβαμε ποτε αλλαξαν νοημα οι λεξεις

και το "εγω" εγινε "ξυραφι"

το "σωμα" εγινε "κλουβι"

και οι εφτα θαλασσες με ξεβρασαν

στην αμαρτια, αδειο, διαφανο και διψασμενο.

Jacob's ladder

Βραδυ κοντα στα Χριστουγεννα.

Πληθος βαδιζει γρηγορα για τα τελευταια ψωνια,

παλιατσοι και κλοουν με ξυλοποδαρα,

μικρες ομαδες μουσικων.

Περπατα γυμνη αναμεσα τους.

Αδιαφορουν για την παρουσια 

και την γυμνια της.

Μου χαμογελαει και λαμπει.

Τα ποδια της βαρια, ασηκωτα

σαν παραμυθενιοι κορμοι δεντρου

που ανεβαινει μεχρι εκει που δε βλεπεις,

που οδηγουν σε μια πηγη 

ενος αγνωστου ακομα θησαυρου.

Δεν ξερεις αν ειναι χρυσος,

πετραδια ή καποιο θαυματουργο υγρο.

Ομως ξερεις οτι ειναι Αυτο.

Αυτο που αφησες Εκει.