Sunday, December 14, 2008

Finally we are no one

- Μπορει ενα προσωπο που εχεις ερωτευτει να διαγραφει απο τη μνημη σου;

- Σιγουρα. Αυτο που δε μπορει να διαγραφει ειναι μια στιγμη, ενα γεγονος. Ισως ο νους σου παραμορφωσει τμηματα, ακομη και τα προσωπα, αλλα το γεγονος υπαρχει θαμμενο μεσα σε καποιους νευρωνες του εγκεφαλου σου. Θα ειναι η μνημη αυτη που θα σε κυνηγαει, οχι το προσωπο.

- Και για το μελλον; Δημιουργω, οπως ξερεις, τις αναμνησεις πριν καν πραγματοποιηθουν τα γεγονοτα. Κι οταν αυτα συμβαινουν, ειμαι απλα ενας εξωτερικος παρατηρητης, δεν μετεχω στην ιδια μου τη ζωη.

-
Το προβλημα ειναι οτι δε μπορεις να συνθεσεις τα διαφορα κομματια, να τα βαλεις στη σωστη σειρα και οταν το βαγονι περασει απο μπροστα σου, απλα να πηδηξεις πανω του.


- Μα κρυβομαι. Δε θελω να αποκαλυψω την πολλαπλοτητα μου.


No comments: