Tuesday, April 21, 2009

Colourless loneliness

Αρχισε να βρισκει τις πηγες των συναισθηματων του,
ν'ανακαλυπτει την ιεραρχια τους.
Μπορουσε να επιστρεφει στην παιδικη του ηλικια
και να προσδιοριζει το χρονο που
μια στιγμιαια εκρηξη συνεβει
σ'ενα απειροελαχιστο σημειο του εγκεφαλου του.

Τον κατηγορουσαν οτι καταστρεφει κατι αυθεντικο.
Αυτος ηταν ομως, ο μονος τροπος για να επιβιωσει
στην παρανοια της υπαρξης του.

Να ξεθαψει απο μεσα του κομματια,
να τα αποσυνθεσει
κι αφου κατανοησει τον τροπο που συνδεονται
στο χωρο και το χρονο
να τα τοποθετησει και παλι
σε τυχαια σειρα.