Τα μαθηματικα σου τα καταλαβαινω.
Μπορει να φαινονται οι αριθμοι σου μπερδεμενοι.
Μπορει να μου ‘λειψε η φωνη σου,
γιατι ξερω σιγουρα οτι κοιμασαι τωρα και δε θελω να σε ξυπνησω.
Σου εχω γεμισει ενα ολοκληρο τετραδιο με γραμματα.
Εστω οσα μπορεσα να κρατησω στο μυαλο μου.
Αυτα που χαθηκαν σου τα φερναν καθε μερα το πρωι οι σκουπιδιαρηδες.
Καποτε σιχαινομουν τις Κυριακες.
Πλεον και τις Δευτερες και τις Τριτες και τις... περιμενε
δεν πηρα γραμμα σου εδω και ενα μηνα.
Σ’ ερωτευτηκε κι ο ταχυδρομος με αυτα που γραφεις και τα κραταει.
Απο πια γαληνια θαλασσα βγηκες σημερα και ποιο αρμα σε ταξιδεψε πανω απο τον ωκεανο μεχρι εδω;
Σου λεω να προσεχεις γιατι αντιδρας ακομη απο πεισμα, σαν μικρο κοριτσι.
Σε ακουγα να τραγουδας τοσες μερες.
No comments:
Post a Comment